Een keukenstijl als geen ander
Toen architect Christoph Faltenbacher en zijn vrouw Christina terugkeerden naar hun geboortestad in Oberfranken, ontwierpen ze hun droomhuis. Tegen een helling bouwden ze een huis dat bestaat uit meerdere kubussen. Centraal in hun woning met mediterraans karakter waar altijd een gezellige drukte heerst, kozen ze voor een keuken met heel wat interessante details. Zo staat er in het midden een wel heel speciaal kookeiland met BORA Pure kookveld en de keuken heeft naast een fenomenaal uitzicht zelfs geheime deuren.
Christoph Faltenbacher houdt ervan "als je de indeling van een huis niet meteen begrijpt als je binnenkomt". Het was dan ook altijd al duidelijk dat je in het huis dat de architect ooit voor zichzelf zou bouwen, geen klassieke kamerindeling zou aantreffen. Nadat hij en zijn vrouw Christina jaren in het buitenland (Weimar, New York en München) hadden gewoond, keerden ze terug naar hun thuisstad Naila in het Frankische Woud om het droomhuis van Christoph te realiseren. Bij toeval ontdekten ze een stuk grond op een heuvel in Naila dat perfect was voor hun project. En omdat ook het stedelijke dienst voor bouwwerken zeer open stond voor het project, stond niets de architect en de advocate niets nog in de weg. De tijd om van dromen werkelijkheid te maken, was aangebroken.
Architectenbureau: Faltenbacher Architektur, www.faltenbacher-architektur.de
Keukenstudio: Findeiß Küchen, findeisskuechen.de
BORA Pure inductiekookveld met ingebouwde kookveldafzuiging, met recirculatie
Foto’s: Sebastian Faltenbacher, www.sebastian-faltenbacher.de
En die droom was allesbehalve gewoon… Alleen al als je kijkt naar de indeling van de kamers, zie je dat dit geen traditionele woning is. In plaats van de privékamers boven de gemeenschappelijke ruimtes in te richten, zoals gewoonlijk het geval is, heeft Christoph Faltenbacher ze naast elkaar geplaatst. Op die manier ontstonden twee gebouwblokken met elk verschillende niveaus. Terwijl in het openbare gedeelte wordt gewoond, gekookt en gegeten, zijn in het private gedeelte, het gedeelte dat uitkijkt op de straat, de slaapkamer, badkamers, kinderkamers en het kantoor ondergebracht.
Van velen naar één
De twee blokken zijn echter ook nog onderverdeeld in afzonderlijke delen. De architect, die tegelijkertijd ook de opdrachtgever was, legt uit hoe dit tot stand is gekomen: "We dachten na over hoe groot de eetkamer bijvoorbeeld moest worden. Hoe breed, hoe lang en hoe hoog? Bovendien was de ruimte van zichzelf al kubusvormig. Die lijn hebben we doorgetrokken in alle kamers." Daardoor is geen enkele kubus even groot of hoog. Toch vormen ze samen één doorlopend geheel en sluiten ze op elkaar aan, net als in een Grieks bergdorp. Bovendien liggen ze ook nog eens tegen een helling, wat het geheel nog meer een mediterraans tintje geeft. In totaal heeft het huis vijf niveaus, een binnenplaats, een dakterras, vele treden en ontelbare inkijken, uitzichten en doorkijken.
Die voortdurende wisselende visuele verhoudingen waren voor de architect cruciaal. Afhankelijk van waar je staat in het huis, krijg je telkens een ander uitzicht. Dan kijk je uit over de binnenplaats, dan op een van de trappen, op de open haard, dan in de keuken of op sommige plaatsen soms zelfs gewoon naar buiten. De reden waarom dit kunstwerkje dat bestaat uit vele kleine geschakelde delen, niet uit elkaar valt, is enerzijds te danken aan de vakkundige schakeling van de ruimtelijke elementen en anderzijds aan het doordachte, gestructureerde kleurconcept. Alle verbindingsstukken, zoals verbindingsgangen en trappen, tussen het private en het openbare gedeelte zijn bijvoorbeeld zowel binnen als buiten volledig zwart gehouden, in tegenstelling tot de lichte woonblokken die aan de buitenkant wit zijn bepleisterd.
De keuken is net zo onconventioneel als het huis
Het licht-donkerthema speelt ook een grote rol in de keuken die - hoe kan het ook anders - door de opdrachtgever zelf werd ontworpen. De blikvanger is een volledig zwart, monolithisch keukenblok met aan weerszijden keukenmeubelen met zijpanelen uit licht berkenhout. Het kookeiland met een ingebouwd BORA Pure kookveldafzuiging en roestvrij stalen spoelbak is geplaatst door de keukenstudio Findeiß in Hof. Christoph Faltenbacher heeft de rest van de meubelen door een schrijnwerkersbedrijf op maat laten maken. Dat heeft hij heel bewust gedaan, want achter de berkenhouten panelen van de kastenwand die doorloopt tot voorbij de hoek, bevinden zich niet alleen de koelkast, de oven en de keukenkastjes, maar ook twee geheime deuren: één naar de voorraadkamer en langs de andere kant één naar de garderobe en het gastentoilet.
De Faltenbachers kozen voor berkenhout om twee redenen: enerzijds omdat het hout licht van kleur is en op die manier dus het gewenste licht-donkercontrast benadrukt, en anderzijds als herinnering aan het kleine berkenbosje dat oorspronkelijk op dit stuk grond stond. Twee decoratieve stèles, gemaakt van boomstammen die plaats moesten maken voor de bouw van het huis, herinneren daar vandaag nog steeds aan. Het licht-donkercontrast komt aan de andere kant van de keuken nog eens terug: de collectie ginflessen en de koffiebar van de heer des huizes bevinden zich in een volledig zwarte nis die met berkenhouten panelen is afgewerkt.
De zwarte kookmonoliet als blikvanger
De keuken is voor Faltenbacher ‘het middelpunt van het hele huis’ en bevindt zich op de bovenste verdieping, bij de ingang van het huis, maar staat nog steeds in het centrum van de kubusvormige constructie. Voor de keuken, bovenop de kubus van de woonkamer, ligt het uitgestrekte dakterras, wat een uitdrukkelijke wens was van Christina Faltenbacher. Mijn vrouw zei: „Als we een huis willen bouwen op een perceel met dit uitzicht, dan moeten we een dakterras op de hoogste verdieping hebben.” En achter die beslissing staan ze vandaag nog steeds. Christina Faltenbacher geniet nog steeds van het uitzicht over Naila, wat je pas echt ziet als je naast het keukenblok gaat staan.
Centraal in de keuken staat het donkere werkblok met een ingebouwd BORA Pure kookveld en een kookveldafzuiging. We hebben voor BORA gekozen omdat het uitzicht vanuit de keuken op het dakterras niet verstoord mocht worden door een afzuigkap of iets dergelijks. Ze kozen voor BORA Pure vanwege het design: ze waren meteen verliefd op de vlak ingewerkte instroomsproeier.
En daar hebben de twee designliefhebbers nog geen moment spijt van gehad. Dankzij het BORA Pure kookveld met afzuiging dat volledig vlak is ingewerkt in het keramische werkblad, komt het zwarte keukenblok als centraal element pas echt tot zijn recht. "Het keukenblok is altijd de eerste ontmoetingsplaats wanneer we gasten en bezoekers hebben. Dit is ook de plaats waar de post wordt neergelegd en geopend en waar pakjes in ontvangst worden genomen, inkopen neergelegd en gesorteerd, en zoals gewoonlijk vinden er op feestjes hier altijd de meest pittige discussies plaats", aldus de heer des huizes en hij voegt er nog aan toe: "En dit is ook de plaats waar ik kook en mijn vrouw bakt.” Waarop Christina Faltenbacher opmerkt dat dit eigenlijk niet helemaal juist is: "Het was hier in huis dat ik voor het eerst zin kreeg om te koken en ik heb het dan ook meermaals gedaan." Bestaat er een groter compliment voor de architect?
