Routines en rituelen – Zo werkt het bij BORA – hansgrohe

Routine en ritueel in theorie

Routine betekent letterlijk 'wegervaring'. Hoe vaker je een bepaalde handeling op het werk of in je dagelijkse leven uitvoert, des te beter word je erin en des te zekerder word je van je zaak. Het wordt een gewoonte en uiteindelijk volkomen normaal. In tegenstelling tot routines, waarvan is bewezen dat je prestaties erdoor verbeteren, zijn rituelen gekoppeld aan het bijgeloof dat iemand heeft bij een bepaalde handeling. Rituelen als het dragen van een kledingstuk dat geluk brengt, geven focus en zelfvertrouwen. Maar ze kunnen je ook onzeker maken op het moment dat je ze niet kunt uitvoeren zoals je altijd doet. Vandaar dat wel gezegd wordt dat mensen hun routines beheersen en door rituelen juist beheerst worden. Vergeet je bijvoorbeeld je geluksmuntje, dan leidt dat tot onzekerheid en twijfel – je maakt jezelf afhankelijk. Maar ook routines moeten constant in twijfel worden getrokken om flexibel te blijven en je te blijven ontwikkelen.

Routines in de wielerwereld

Dat was de theorie, maar ook in de wielerpraktijk hebben ploegen veel routines en rituelen die ze een veilig gevoel geven. De voorbereiding van de ritten staat helemaal vast, zodat de renners zich kunnen concentreren op hun prestaties. Opstaan, ontbijten, spullen pakken, naar de start, tactiek bespreken, omkleden in de bus, opwarmen, wat krachtvoer en starten maar! Altijd in dezelfde volgorde, zodat de renners hun focus kunnen bewaren voor als ze op het zadel zitten. Vlak voor de start hoort daar ook vaak opzwepende muziek bij. In de bus is Lukas Pöstlberger verantwoordelijk, hij is altijd wel te porren voor een muzikaal intermezzo. Ook Ryan Mullen heeft speciale afspeellijsten, afhankelijk van het type etappe dat gereden wordt. In de bus worden ook de startnummers vastgemaakt, en dat mag nooit in de verkeerde volgorde (rechts heeft voorrang bij Felix Großschartner) of op het verkeerde moment (bij Jai Hindley nooit al op de avond ervoor)! En zonder geluksarmband komen Patrick Konrad en Luis Lührs niet bij de start. Na de rit volgt ook altijd dezelfde routine: meteen een recovery-shake, douchen, eerste vaste voedsel eten, massage, avondeten, en eventueel nog naar de fysio of massage. Helemaal voorgekauwd.

Koffie – het elixer van de wielersport

Ook op het gebied van voeding zijn er rituelen bij team BORA – hansgrohe. Voor de rit wil Sam Bennett altijd een roerei of omelet met avocado op geroosterd brood hebben, en havermoutpap erbij. Die passie voor pap in allerlei soorten en maten deelt hij met veel van zijn ploeggenoten. Daarbij drinkt bijna elke renner 's ochtends koffie, iets dat voor Nils Politt, Matthew Walls en anderen echt een feestje is. Patrick Gamper drinkt bij het ontbijt bijvoorbeeld een cappuccino en de rest van de dag doet hij het met espresso. Maar zonder kan ook: nieuwkomer Cian Uijtdebroeks wil voor elke wedstrijd graag een glas melk. Heeft hij het niet op, dan heeft hij geen kracht, zegt hij zelf. Voor vertrek naar zijn dagelijkse trainingen ruimt Danny van Poppel nog even zijn huis op en controleert hij of alle ramen en deuren dicht zitten. Pas dan kan hij zonder zorgen beginnen en komt hij naderhand met een goed gevoel weer thuis. Er wordt dus niets aan het toeval overgelaten. En is er toch eens wat geluk nodig, dan heeft Lennard Kämna daar wel een spreekwoord voor klaarliggen en klopt hij het even af.

Het liefst flexibel

Maar niet alles hoeft altijd zo geroutineerd en volgens planning te verlopen. Ide Schelling vindt het juist spannend als elke dag anders is en er iets nieuws te ontdekken valt. Bij een winters trainingskamp aan de Nederlandse kust, maar ook als hij de koelkast opentrekt zoekt hij naar afwisseling. Ook Matthew Walls leeft liever in het moment en past zich aan de omstandigheden aan, want je hebt nooit overal invloed op. Bijgelovig is ook Marco Haller niet – hij blijft flexibel dankzij een mix aan ervaring en nieuwsgierigheid. Want het heeft ook veel voordelen als je niet gelooft in rituelen of weinig routines hebt. Zo blijf je onafhankelijk en sta je open voor nieuwe dingen, wat op persoonlijk en sportief vlak onontbeerlijk is. Zoals zo vaak is het dus belangrijk om een gezonde mix van beide te vinden. Maar er is één ritueel dat de complete Band of Brothers deelt: na elke overwinning proosten ze met het hele team met het beruchte "Zickezacke, zickezacke". En dat ritueel kan alleen maar positief zijn!

Welke rituelen er nog meer van belang zijn voor het wielrennen, hoe Sam Bennett zichzelf pusht en waar Ryan Mullen echt niet tegen kan, ontdek je in deze video: