Tussen ZAND en BETON

Tussen ZAND en BETON

Fotografe en styliste Karine Candice Köng over haar minimalistische droomhuis CASA PYLA aan de Franse Atlantische kust.

Het zand glimt licht in de ochtendzon. Riet wiegt in een zacht briesje, met de koel glinsterende Atlantische Oceaan op de achtergrond. Na 23 jaar in de hectiek van Londen is Karine Candice Köng teruggekeerd naar haar geboortegrond: de Franse Atlantische kust bij Bordeaux. Op twee minuten afstand van het strand van Le Moulleau heeft de fotografe en stilistische een toevluchtsoord gecreëerd dat een woning en creatieve werkplek in één is: CASA PYLA. Een oude villa aan de oceaan werd dankzij de visie van Karine omgetoverd tot een modern, minimalistisch droomhuis. Door BORA Pure in te bouwen, voldoet nu ook de keuken aan de nieuwste technologische eisen en komt Karines designvisie tot leven. Een plek die ze graag deelt: creatievelingen kunnen CASA PYLA voor shoots en workshops boeken en Karine verhuurt haar huis tijdens de zomermaanden ook via Airbnb aan vakantiegasten.

Tekst: AYLA AMSCHLINGER

Foto’s: STEPHANIE FÜSSENICH

Van oud naar nieuw

„Dit is nu het vierde project waarbij ik een huis volledig verbouw. Ik wilde hier mijn nieuwe thuis van maken. Een huis met een hedendaagse en moderne uitstraling. Want ik had er eigenlijk genoeg van om steeds weer een huis volledig te verbouwen”. Karin drinkt een kop thee, klapt in haar keuken haar laptop open en lacht. „Ik had het liefst een stuk grond gekocht en daar gewoon een vierkante blok op gezet. Voilà, klaar! Toen de makelaar me dit pand liet zien, was het absoluut geen liefde op het eerste gezicht. CASA PYLA heeft alle kenmerken van een oud huis: volgestopt met vreselijke meubels, heel donker, heel onrustig. Precies het tegenovergestelde van waar ik eigenlijk van houd.” Karine schudt haar hoofd. Als fotografe houdt ze van daglicht en neutrale kleuren. Haar minimalistische stijl is de rode draad in haar werk, in haar lookbooks en op haar pagina’s op social media. De locatie pal aan het strand gaf uiteindelijk de doorslag om het huis toch te kopen. En nu heeft ze elke ruimte aangepakt: alleen de buitenwanden en de houten trap zijn hetzelfde gebleven.

Neutrale kleuren en natuurlijk licht worden gecombineerd met strakke lijnen en gepolijst beton

Karine plande de verschillende fasen in de verbouwing zelf, samen met haar man – net als bij haar voormalige huis in Londen. Bij haar wordt geen detail aan het toeval overgelaten. Op haar blog BODIE and FOU kan de CASA-PYLA-make-over stap voor stap worden gevolgd. „Het belangrijkst was voor mij dat er veel daglicht naar binnen kwam. Daarom hebben we bijvoorbeeld ook hier in de keuken later nog ramen toegevoegd.” Karine wijst achter haar. „We hebben ervoor gekozen ze vrij hoog te plaatsen, zodat de buren niet naar binnen kunnen gluren en we rustig onze gang kunnen gaan. Bij elk huis waar we tot nu toe hebben gewoond, probeerden we bovendien gebruik te maken van de modernste technologie of andere materialen te gebruiken. BORA paste daarom perfect in ons concept.” Karine had in Londen een volledig witte keuken, maar koos dit keer voor zachte, op elkaar afgestemde kleuren en robuustere materialen in de open keuken annex eetkamer. „Dat heb ik na drie keukenverbouwingen geleerd. Hout ziet er wel mooi uit, maar is als werkblad niet echt praktisch. Ik ben dol op acrylsteen zoals Corian, omdat dit materiaal prettig aanvoelt. Maar hier komen al snel vlekken op. Nu bestaan in de keuken zowel de vloer als het werkblad uit gepolijst beton. De komende maanden zullen we zien hoe goed dat bevalt.”

Minimalisme vol leven

Karines stijl kan het best wordt omschreven als elegant minimalisme met een vleugje Franse je-ne-sais-quoi. Zelfs voor alledaagse behoeften vindt ze perfecte oplossingen. De kamers in CASA PYLA moeten tenslotte een toevluchtsoord en creatieve plek in één zijn. „Naast al het minimalisme vind ik ook opbergruimte ongelooflijk belangrijk. Zo ziet het huis er opgeruimd en netjes uit. Zelfs als minimalist kan ik niet alles van de hand doen”, geeft Karine toe. Vooral in de keuken moeten vorm en functie daarom hand in hand gaan, als ‘s avonds bij een familiediner Karines man Steve achter het fornuis staat. „Ik ben niet zo’n keukenprinses, maar mijn man staat wel heel graag in de keuken.” Karine laat haar hand over het werkblad gaan en wijst naar het kookeiland. „Hij bak het vlees het liefst op hoge temperatuur en daarbij ontstaat veel rook. Wij hebben hier hoge plafonds in de keuken, meer dan drie meter hoog. Een gigantisch grote afzuigkap aan het plafond zou echt storend werken. Ik ben enorm onder de indruk van het ingebouwde afzuigsysteem van BORA Pure – ook wat het design betreft.”

Een plek waar iedereen samenkomt

Het kook- en eetgedeelte met elkaar verbinden en ook de keuken als creatieve plek zien, was iets wat Karine enorm belangrijk vond. Het hele gezin schuift meerdere keren per dag samen aan de lange eettafel aan. „Wij zijn dol op eten. En praten over eten”, vertelt ze enthousiast. Voor veel mensen is dit misschien ongebruikelijk: tussen juli en augustus verhuurt Karine zelfs haar hele huis en creatievelingen kunnen het hele jaar door de grote ruimtes voor een dag boeken. De keuken van CASA PYLA kan ook voor workshops of evenementen worden gebruikt. Terwijl Karines man Steve op de bovenste verdieping een thuiskantoor heeft ingericht, zit de fotografe meestal met haar laptop aan de eettafel. „Dat hier is mijn kantoor! En als ik thuis werk, ben ik eigenlijk ook vaak in de keuken te vinden om een kop thee te maken. Ik denk dat ik op een dag zeker acht koppen thee drink”, lacht Karine.

Thuis omringd door natuur en de eigen vier muren

Op zonnige dagen fonkelt CASA PYLA in het licht als een lichte zandkorrel, terwijl op de achtergrond de oceaan ruist. „Elke dag voelt hier als vakantie”, zegt Karine. „Daarbij woon en werk ik in dit huis. Voor mij is een thuis een plek waar ik me goed voelt en tegelijk visueel wordt geprikkeld. Het beste van alle werelden dus.” Na een jaar lang verbouwen heeft Karine haar verfkwast voorlopig weer voor haar camera verruild. Om het licht en de golven van de Atlantische Oceaan op beeld vast te leggen – dat laatste het liefst met een surfplank onder haar voeten.